martes, 4 de marzo de 2008

IN-Decisión

Son las siete en punto de la mañana, y hoy me siento delante del ordenador totalmente consciente de que mi palabra no tiene ningún valor, de que mi credibilidad debería ser cuestionada por todos los que oyeron de mí anunciar mi decisión. Y es que 2 días después, toda esa determinación que se hallaba dentro de mí ha desaparecido completamente, dejando paso a un mar de dudas, de miedo. Sí, miedo. Porque aunque suponía que no obtendría ninguna respuesta positiva, la confirmación de mis pensamientos fue un duro golpe, sentí que toda la esperanza que albergaba dentro de mí se hundía en el mar de las ambiciones no logradas, junto con todo lo que había soñado vivir contigo.

Sé que si finalmente continuo firme con mi decisión, a ti te molestará, sé que te sentirás peor, pero...¿es por vergüenza? ¿porque te sentirás culpable? Creo que esas son dos cosas que hay que afrontar cuando rechazas a alguien. Pero por otro lado, no creo ser suficientemente capaz de cometer tal acto de egoísmo, sin ni siquiera saber si puede tener un efecto positivo sobre mí mismo. ¿Puede un 'no' aportarme algo? ¿Realmente me sentiría mejor?


Es por eso. Si dudo incluso de lo que yo voy a sentir... no creo que sea el momento de hacerlo.


13 comentarios:

Anónimo dijo...

aunque sea un no, te dará la satisfaccion de haber sido sincero con tigo mismo y haber tenido el suficiente valor como para afrontar tu miedo al rechazo. Podiendo no serlo, porque nunca puedes conocer la reaccion de nadie, hasta que aparece.
ARRIESGATE!
que ganarías? te preguntas
que podrías perder? te tendrías que preguntar.

le habrías demostrado que eres suficiente hombre como para confirmarle esos sentimientos hacia ella, por mucho que ella lo pueda saber.

atrevete..

im-perfezione dijo...

creu-me, has fet el que havies de fer -de moment-.
No crec que un "no" t'aporti alguna sensació postitiva, un cop ja ho vas experimentar. Hi ha dues parts, una de bona per tu, una de bona per Ella. Tu tries.

Der Steppenwolf dijo...

Respondiendo al anónim(o/a), y sin ninguna intencion de ser desagradable o esquivo, creo en este caso no es cuestión de 'hombría', 'valor' o 'atreverse'.
SUPONGO que no debes conocer muy bien la situación o la persona, ya que si así fuera, sabrías que no hay ninguna respuesta positiva posible. No hay razones para probarlo.
Y Repito: no quiero resultar "borde".

PS: ¿Eres la misma persona que el otro día?

Anónimo dijo...

jo opino com la Marta, no li diguis res. Crec que no en treuries gaire d'un "no". Ja ho has viscut i no fa falta torna-ho a fer, ni per tu, ni per ella.

Enfi, fes el que vulguis.
Un peto.

indecision-e dijo...

"quien no llora, no mama"


es nota que el text surt de adins Oscar.
Segeix així.
un petó ;))

Anónimo dijo...

el temps ho cura tot has de confiar-hi

Anónimo dijo...

el primer anonimo:
si soy la del otro día
i no has parecido borde
pero creo que si que conozco la situacion en la que estas

Anónimo dijo...

entonces, el mejor consejo que te daría
es que te guies por tu corazon
por lo que el te diga

Anónimo dijo...

FES EL QUE VULGUIS OSCAR!
EL QUE CREGUIS QUE HAS DE FER!
OSTIA SANTA MENCANTA COM ESCRIUS

per que no?
i es vritat, diu 'ke podries perdre'?

un besele
testimo
lili:)

im-perfezione dijo...

sense comentaris,
suposo que ha m'entens.
crec que la gent opina massa sense saber (ehem),
però bueno això ja està a les teves mans.

ps.
perquè un text agradi de veritat primer s'ha d'entendre. (jo ho deixo caure..)

Anónimo dijo...

si lo dices por la anonima, es decir por mi , que sepas MARTA, que lo entiendo.

temptacions dijo...

Vaja, 11 comentaris Oscar ;)

Demà vull parlar amb tu (un cop més)


Oscar, un peto!

G. Romero y M. Álvarez dijo...

No siempre lo que anhelas y esperas que pase, ocurre. Hay veces que eso hiere a la persona, pero creeme cuando te digo que a veces es mejor así. Cuando algo te atrae o te gusta, siempre lo verás de una manera positiva. Eso no es suficiente. Para que alguien te guste (en este caso)debes conocerla bien; conversar con ella y entenderos.
*te he hecho esperar, pero al menos creo que la conclusión que he sacado es convincente :)
un beso