lunes, 1 de diciembre de 2008

Fuera!

Odio que la gente extremice los argumentos. Y sobre todo los míos. Aquéllos que manipulan las ideas expuestas simplemente para poder contradecirlas, para poder tener razón. En realidad, me aferro tanto a mis propias ideas, que no dejo sitio para las que han de venir. Sí, supongo que es eso. Pero pese a todo, no puedo dejar de pensar en lo que constituye, para mí, un terrible acto de desconsideración, de egoísmo. El peor de todos. El hecho de intentar solamente sentirse bien, mediante la manipulación, a costa del malestar de otros. Interrumpir. No prestar atención. Despreciar, presuponer que cualquier otra persona que exprese una idea contraria a la propia está equivocada. Eso es un tremendo e irremediable orgullo. Y es lo que supongo que le debe pasar a la gente. A medida que va aprendiendo de la vida, aprendiendo a expresarse; a medida que el conjunto de conocimientos que almacena en la experiencia se va volviendo cada vez más extenso...pierde la noción de la humildad. Sí, es verdad, la tiene presente en su cabeza, pero es tan inconsistente...Sé que el hecho de estar criticando, de considerar algo como 'malo' es en parte una demostración de que todos caemos en esto, yo incluido. Pero necesitaba expresarlo, exteriorizar lo que sentía.

Ya me he levantado. Y no pienso volver a caer más.

4 comentarios:

Anónimo dijo...

bueno.. despues de mirarme miles de flogs, y aburrirme me e acordao qe avia un bonito blog por aqii i me e pasao a ver si aviaa algun texto nuevoo, i miraa con lo qe me e encontrao haha
Estoo viene a raiz de la clase de castellano verdaad?
"En realidad, me aferro tanto a mis propias ideas, que no dejo sitio para las que han de venir"
yo siempre diré qe erees un cabezón xd
Alee señorito, qe vayaa bien ii eso, continua levantao :))
besOs #K


_sarA!

Anónimo dijo...

"Sobretodo" es una falta cuádruple

im-perfezione dijo...

"sobretodo" es una falta cuádruple; la veritat sabia que escriuries sobre això, i saps que m'agrada que t'aferris a les teves opinions i no deixis que les altres tinguin lloc. Ets genial, i gràcies per tot.

Román Sánchez dijo...

El conformismo, creo yo, es la peor de las enfermedades. De hecho, me refiero a ese tipo de conformismo que no nos permite evolucionar, ¿sabes? Ese que nos limita el conocimiento, ese conformismo impregnado de ignorancia. Para mí, ese conformismo es tan horrible y pegadizo y está por todas partes, incluso tú y yo tenemos algo de eso. Incluso cuando haces textos contra él, estás irremediablemente cayendo en él... es inevitable.

¿Sabes que hago yo para dejarlo pasar sin que me afecte -ni a mí ni a mi entorno-? Me postro delante de mis profesores con los brazos abiertos y dejo que me enseñen. Me arrodillo y me apoyo en ellos. Sieeeeempre tendrán mucho que enseñarnos, incluso sin razón, estaremos aprendiendo algo. Y se trata de eso justamente.
Es paradójico, pero así algún día podremos mirarnos con ese conformismo-ignorancia cara a cara y entender que la estabilidad es aceptar que tendremos que convivir con eso en el camino infinito del progreso al Conocimiento, y eso ya es eliminar el conformismo-ignorancia, y eso ya es paradoja.

; )

Espero volver a vernos pronto out of the school Oscar! Y espero haberme expresado